تحقیق در مورد رذایل اخلاقی

لینک *پایین مطلب*

فرمت فایل:Word (قابل ویرایش و آماده پرینت)

تعداد صفحه114

فهرست مطالب

آرزو و آمال طولانی[1]

معالجه آرزوهای طولانی

احترام سادات

احترام پیران

طول امل(آرزو) عبارت است از: امیدهاى بسیار در دنیا، و آرزوهاى دراز، و توقّع زندگانى دنیا، و بقاى در آن.

بیا که قصر امل سخت سست بنیاد است به فکر باش که بنیاد عمر بر باد است

مجو درستى عهد از جهان سست نهاد که این عجوزه، عروس هزار داماد است

و سبب این صفت پلید دو چیز است:

یکى جهل و نادانى است، چون جاهل، اعتماد مى&rlm کند بر جوانی خود و با وجود دوران جوانی، مرگ خود را دور می پندا&rlm رد. و بیچاره مسکین ملاحظه نمى&rlm نماید که اگر اهل شهرش را بشمارند صد یک آن پیر نیستند و پیش از آمدن زمان پیرى به چنگ گرگ أجل گرفتار گشته&rlm اند. تا یک نفر پیر می &rlm میرد هزار کودک و جوان مرده. و یا تکیه بر صحت حال عمومی خود می نماید و بعید می داند که مرگ ناگهانی، گریبان او را بگیرد. و غافل می &rlm شود از اینکه مرگ ناگهانی چه بعدی دارد. چه بسیار صاحبان بدن قوی که به مرگ ناگهانی از دنیا رفتند. اگر بر فرض مرگ ناگهانی بعید باشد امّا بیماری ناگهانی که بعید نیست، و هر مرضى ناگهانی عارض مى&rlm شود. و چون مرض بر بدن رسید، مرگ استبعاد ندارد.

پیوند عمر بسته به موئیست هوش دار غمخوار خویش باش، غم روزگار چیست مرگ، پیرى و جوانى نمى&rlm شناسد. شب و روز نمى&rlm داند. و سفر و غیر سفر نزد او یکسان است. بهار و خزان و زمستان و تابستان، برای او تفاوت نمى&rlm کند. نه آن را وقتى است خاص، و نه زمانى است مخصوص.

ناگهان بانگى برآمد خواجه مرد. و جاهل از این&rlm ها غافل. هر روز چندین تابوت طفل و جوان را مى&rlm برند و به تشییع جنازه دوستان و آشنایان مى&rlm روند و جنازه خود را هیچ به یاد نمی آورند.&rlm

و سبب دوّم براى آرزوهای طولانی، محبّت دنیاى پست و أنس به لذتهای گذرا است، زیرا انسان چون انس به شهوات و لذّات گرفت و در دل او دوستى مال و منال و أولاد و عیال و خانه و مسکن و املاک و مرکبها(وسایل نقلیه) و غیر این&rlm ها جای گیر شد، و جدایی از آنها بر او دشوار گردید دل او به زیر بار فکر مردن نمى&rlm رود. و از تصوّر مرگ خود، نفرت مى&rlm کند. و اگر گاهى به خاطر او خطور کند خود را به فکر دیگر مى&rlm اندازد. و از مشاهده کفن و کافور کراهت مى&rlm دارد. بلکه دل خود را پیوسته به فکر زندگانى دنیا مى&rlm اندازد. و خود را به امید و آرزو تسلّى مى&rlm دهد. و از یاد مرگ غفلت مى&rlm ورزد. و تصوّر نزدیک رسیدن آن را نمى&rlm کند. و اگر احیانا یاد آخرت و اعمال خود افتاد و مردن خود را تصوّر نمود، نفس أمّاره و شیطان او را به وعده فریب مى&rlm دهد.

پس مى&rlm گوید که: امر پروردگار دراز است و هنوز تو در اوّل عمرى، حال چندى به کامرانى و خوشگذرانی و جمع اسباب دنیوى مشغول باش تا بزرگ شوى در آن وقت توبه کن و مهیّاى کار آخرت شو. چون بزرگ شد گوید: حال جوانى، هنوز کجاست تا وقت پیرى، چون پیر شوى توبه خواهى کرد و به اعمال صالحه خواهى پرداخت. و اگر به مرتبه پیرى رسید با خود گوید: ان شاء اللّه این خانه را تمام کنم، یا این مزرعه را آباد نمایم، یا این پسر را داماد کنم، یا آن دختر را برایش بگیرم بعد از آن دست از دنیا مى&rlm کشم و در گوشه&rlm اى به عبادت مشغول مى&rlm شوم. و هر شغلى که تمام مى&rlm شود باز شغلى دیگر روى مى&rlm دهد. و همچنین هر روز را امروز و فردا مى&rlm کند تا ناگاه مرگ، گلوى او را بى&rlm گمان مى&rlm گیرد و وقت کار مى&rlm گذرد.

روزگارت ر

لینک منبع و پست :http://campiran.ir/project-98487-%d8%aa%d8%ad%d9%82%db%8c%d9%82-%d8%af%d8%b1-%d9%85%d9%88%d8%b1%d8%af-%d8%b1%d8%b0%d8%a7%d9%8a%d9%84-%d8%a7%d8%ae%d9%84%d8%a7%d9%82%d9%8a/